niedziela, 17 maja 2020

Życiorys św. Jana Pawła II w pigułce





Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920roku w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Jego brat, Edmund, miał wówczas 14 lat. Rodzice Karola Wojtyły wiedli skromne życie. Ojciec, porucznik, był urzędnikiem administracji wojskowej. Matka, kobieta o słabym zdrowiu, wzięła na siebie prowadzenie domu; dorabiała także jako szwaczka. W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców Wadowic.
Gdy Karol ukończył 6 lat, rozpoczął naukę w czteroletniej szkole powszechnej. Był chłopcem wesołym, utalentowanym i jak większość rówieśników - każdą wolną chwilę lubił spędzać na powietrzu. Latem grał w piłkę nożną. Od małego kochał też Lolek – tak wołano na niego w domu sporty zimowe. Grywał w hokeja, lubił jeździć na sankach nieco później zaczął jeździć na nartach. Były to właściwie wędrówki po okolicy na deskach, wzdłuż rzeki Skawy lub po pobliskich pagórkach.
13 kwietnia 1929 roku dziewięcioletniego Karola, który był wówczas uczniem szkoły podstawowej, spotkała pierwsza osobista tragedia. W wieku czterdziestu pięciu lat zmarła jego matka. Od tej chwili to ojciec zajął się wychowaniem Karola, dbał o jego rozwój intelektualny i fizyczny.
W 1930 roku rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim w Wadowicach. Nie miał problemów z nauką i już wtedy wyróżniał się wśród rówieśników szczególną pobożnością. Od najmłodszych lat Lolek chętnie uczestniczył we Mszy św. i nabożeństwach. Do służenia jako ministrant przy ołtarzu zachęcali go księża katecheci, mobilizowali rodzice, a szczególnie ojciec.
Również ojciec wprowadzał przyszłego Papieża w bogaty świat górskiej przyrody - uczył rozpoznawać gatunki drzew i kwiatów, nazywał ptaki i chrząszcze. Śpiewał mu przy ognisku wojskowe i harcerskie pieśni, akompaniując sobie na gitarze. Lubili razem grywać w futbol - Lolek bronił silne strzały ojca. Bywało, że grali szmacianą piłką nawet w mieszkaniu.
W latach gimnazjalnych objawił się także talent pisarski i aktorski Karola, który mógł się rozwijać pod czujnym okiem polonisty, Kazimierza Forysia. Wojtyła występował w szkolnych inscenizacjach Antygony, Balladyny i Ślubów panieńskich, brał udział również w konkursach recytatorskich. Karol rozwijał swe humanistyczne zainteresowania; jego ulubione przedmioty oprócz języka polskiego to łacina, greka i religia. Był pilnym uczniem, starał się pomagać w nauce słabszym kolegom. Młodych gimnazjalistów pasjonował także sport, szczególnie piłka nożna. Lolek grywał w nią z upodobaniem jeszcze w szkole podstawowej. Podczas meczy, które często rozgrywane były pomiędzy drużynami katolików i Żydów, występował najczęściej na pozycji bramkarza, zarówno w jednym, jak i drugim zespole.
5 grudnia 1932roku, Karola dotknęła kolejna tragedia – w wieku 26 lat zmarł jego brat, Edmund, który był lekarzem. Od chorej pacjentki zaraził się panującą wówczas w szpitalu w Bielsku-Białej szkarlatyną.
14 maja 1938 roku Karol Wojtyła wzorowo zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku, po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w wadowickim gimnazjum, wraz z ojcem, Karolem, przeniósł się do Krakowa, gdzie rozpoczął studia polonistyczne na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Wydarzenia II wojny światowej zmusiły Karola Wojtyłę do przerwania studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim i podjęcia pracy fizycznej w krakowskich zakładach chemicznych, celem uniknięcia deportacji do przymusowej pracy w Niemczech.
W roku 1941 Karol stracił ostatnią bliską mu osobę – ojca, który zmarł po długiej, ciężkiej chorobie.
W roku 1942młody Wojtyła rozpoczął studia w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Krakowie. Dnia 1 listopada 1946 roku przyjął święcenia kapłańskie.
W roku 1958 został mianowany Biskupem pomocniczym, a następnie Arcybiskupem Krakowa.
Dnia 16 października 1978 roku Ksiądz Kardynał Karol Wojtyła został wybrany na Biskupa Rzymu. Jako Papież przyjął imię Jana Pawła II.
OjciecŚwięty Jan Paweł II był niewątpliwie najwięcej pielgrzymującym Papieżem w historii. Chętnie spotykał się z młodymi ludźmi i poświęcał im dużo uwagi, zapoczątkował Światowe Dni Młodzieży. Odbył 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy), odwiedził 129 narodów. Swoją ojczyznę Polskę odwiedził osiem razy.
Podczas całego pontyfikatu Św. Jan Paweł II wielokrotnie udowodnił, iż zależy mu na wzajemnym poznaniu się, szacunku i tolerancji dla różnych religii i wyznawców oraz dla osób niewierzących. Często podejmował się mediacji i wzywał do zaniechania przemocy w różnych wielkich konfliktach i wojnach. Papież dostrzegał problemy najbiedniejszych i niesprawiedliwość społeczną.
Najważniejsze tematy poruszane przez Jana Pawła II to:
prawa człowieka i jego godność, wolność religijna, pokój i pojednanie, sprawiedliwość społeczna,ojczyzna, ekumenizm, rodzina, obrona życia, młodzież i dzieci, ubodzy i chorzy, wiara, modlitwa, eucharystia.
Papież Jan Paweł II był wiarygodnym świadkiem Chrystusa i dawał o nim niepodważalne świadectwo. Było to najpierw świadectwo życia, świadectwo zwykłej ludzkiej codzienności, pełnej licznych obowiązków, w której urzeczywistniała się praca pasterska, a zwłaszcza głoszenie słowa Bożego.
U schyłku swojego życia Jan Paweł II dał nam prawdziwe świadectwo umierania. Pokazał całemu światu, że można umierać godnie i świadomie. Bo śmierć nie jest końcem, lecz początkiem, na który trzeba się przygotować, jak do wyprawy w wysokie góry.
Papież Jan Paweł II odszedł do domu Ojca w sobotę2 kwietnia 2005 roku. Wtedy zakończył się jego pontyfikat, trwający 26 lat, 5 miesięcy i 17 dni. Był to trzeci najdłużej trwający pontyfikat w historii Kościoła. Dnia 27 kwietnia 2014 roku papież Franciszek, w obecności papieża seniora Benedykta XVI ogłosił Jana Pawła II świętym Kościoła katolickiego.


Maria Jastrzębska