jest siedzibą gminy Grunwald, która znajduje się w Gierzwałdzie
15 lipca 1410 r. na polach między Grunwaldem, Stębarkiem a Łodwigowem wojska krzyżackie i polsko-litewskie stoczyły bitwę. W
okolicach wsi Grunwald znajdował się tabor krzyżacki.
Grunwald – Pole Bitwy – w węższym ujęciu obszar położony w odległości 2 kilometrów na południowy wschód od wsi Grunwald,
pomiędzy Stębarkiem, Łodwigowem i Ulnowem (powiat ostródzki, województwo warmiosko-mazurskie), obejmujący łąki i tereny
zalesione, zespół pomnikowy oraz ruiny kaplicy pobitewnej, który rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17
września 2010 uznany został za pomnik historii[1]. W szerszym ujęciu jest to cały obszar, na którym rozegrała się bitwa pod Grunwaldem
(1410).
Obiekty na polu bitwy:
- W 550. rocznicę bitwy odsłonięto Grunwaldzki Pomnik (Pomnik Zwycięstwa Grunwaldzkiego), składający się z trzech części:
granitowego obelisku,jedenastu 30-metrowych masztów symbolizujących sztandary polskich i litewsko-ruskich chorągwi,
amfiteatru z pomieszczeniami Muzeum Bitwy pod Grunwaldem, salą kinową i mapą plastyczną z kolorowych kamieni, pokazującą
ustawienie wojsk przed bitwą.
Na polu bitwy znajdują się również:
ruiny kaplicy pobitewnej
pozostałości Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, zburzonego przez hitlerowców w 1939r.
Kopiec Jagiełły usypany przez harcerzy z ZHP w 1959r.
Bitwa pod Grunwaldem – obraz olejny Jana Matejki namalowany w latach 1872–1878, w 1878 wystawiony w pałacu Wielopolskich w
Krakowie, od 1902 w zbiorach Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych, dar społeczeństwa Królestwa Polskiego; od 1945 w zbiorach
Muzeum Narodowego w Warszawie, w latach 1976–1982 w depozycie w Muzeum Zamkowym w Malborku[1]. Obraz ma rozmiar 426 x
987 cm. W centrum obrazu znajduje się wielki książę litewski Witold; bez pancerza i hełmu, ubrany w czerwony żupan, a na głowie nosi mitrę. W
rozpostartych i podniesionych do góry rękach unosi miecz i tarczę w geście triumfu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz